آیت الله العظمى مکارم شیرازى از مدّاحان اهل بیت(علیهم السلام)خواست تا شؤونات مجالس عزادارى را حفظ کنند.
معظم له صبح پنج شنبه در دیدار مدّاحان اهل بیت(علیهم السلام) با ایشان با بیان اینکه خطبا و واعظان اهل بیت(علیهم السلام) باید قدر خود را بدانند و به آن افتخار کنند گفت، زندگى شما باز زندگى اهل بیت(علیهم السلام) پیوند خورده است و از این رو مسئولیت شما بسیار سنگین تر از مابقى افراد است.
ایشان در تذکر شانزده گانه خطاب به مدّاحان تصریح کردند، نسل هاى قدیمى تر و پیش کسوتان مدّاحان باید تجربیات خود را در اختیار نسل جوان آنها قرار دهند و در ارتقاء سطح عقاید نسل امروزى مدّاحان بکوشند.
این مرجع تقلید با بیان اینکه دین از سیاست جدا نیست گفت: این سیاست یعنى سیاستى که به معنى حفظ نظام باشد امّا غلطیدن در جناح ها و به نفع آنها در مجالس حسینى سخن گفتن به صلاح مجالس عزادارى نمى باشد.
سپس افزودند: نباید خطبا و واعظان اهل بیت(علیهم السلام) در مراسم هاى عزادارى خود به نفع فلان کاندیدا تبلیغات کنند که این مسأله باعث فروپاشى ارزش هاى عزادارى خواهد شد.
آنگاه با بیان اینکه عده اى مى کوشند تا با وارد کردن انحراف در مدّاحى ها به اسلام ضربه بزنند گفت: همه باید هوشیار باشیم و اجازه چنین فعالیتى را به دشمنان ندهیم.
استاد حوزه علمیه قم افزود: دشمنان با این حرکت خود مى خواهند نسل جدید مدّاحان را به انحراف بکشانند.
آیت الله مکارم شیرازى با اشاره به برخى موارد بدعت آمیز در مجالس عزادارى گفتند: فرق میان بدعت و سنت باید از طریق علما براى مردم مشخص شود تا بدعت وارد عزادارى نشود.
ایشان از ورود آلات موسیقى در برخى مجالس عزادارى انتقاد کردند و بر مبارزه با ورود چنین وسائلى در مجالس عزاى امام حسین(علیه السلام) تأکید نمودند.
این مرجع تقلید به خواندن اشعار امام حسین(علیه السلام) به سبک هاى نامناسب و مبتذل غربى توسط برخى مدّاحان اشاره نمودند و تصریح کردند، مبادا اجازه دهیم تا آهنگ هایى که شب گذشته در آمریکا نواخته شده است فردا صبح توسط بعضى در مجالس عزادارى ایران خوانده شود.
ایشان با اشاره به برخى گفته هاى مدّاحان تحت عنوان «من حسین الهى هستم»، «من زینب الهى هستم»، «اگر نماز مى خوانم به سوى قبر حسین است» گفت: باید حریم خدا و پیغمبر و ائمه اطهار(علیهم السلام) حفظ شود و از این کلمات غلوآمیز جداً پرهیز کرد.
آیت الله مکارم شیرازى افزود: گفتن این جملات کفرآمیز بهانه اى براى به قتل رساندن شیعیان بسیارى توسط وهابیون گمراه مى شود که باید مدّاحان ما توجه داشته باشند.
ایشان برهنه شدن جوانان در هنگام سینه زنى در مجالسى که خانم ها حضور دارند را حرام دانست و گفت: نباید جوانان در مجالس عزادارى برهنه شوند حتى اگر خانم ها هم حضور نداشته باشند چرا که دشمن با فیلمبردارى از آنها و پخش آن در کشورهاى غربى به اسلام ضربه مى زند.
ایشان افزودند: هیچ مجلسى که در محضر ائمه اطهار جهت عزادارى امام حسین(علیه السلام) برگزار شد با برهنه شدن افراد روبه رو نبود.
آیت الله مکارم شیرازى آسیب رساندن به بدن در عزادارى ها را شرعاً صحیح ندانستند ندانستند و ادامه دادند: در برخى عزادارى ها مشاهده شده است که عزاداران با زنجیرهایى که در نوک آنها تیغ هاى تیز وجود دارد به بدن خود ضربه مى زنند به گونه اى که خون تمام پشت آنها را فرا مى گیرد.
ایشان با اشاره به بیان برخى تعبیرهاى موهن توسط بعضى از جمله «من سگ امام حسین(علیه السلام) هستم» گفتند: نباید این جملات بیان شود بلکه مى توان به جاى آن از جملاتى مانند «من عاشق و شیفته امام حسین(علیه السلام) هستم» استفاده نمود.
این مرجع تقلید مناعت طبع را در مدّاحان ضرورى دانست و بر آن تأکید کرد.
آیت الله مکارم شیرازى در دوازدهمین تذکر خود به مدّاحان گفتند: مدّاحان نسبت به قول هایى که مى دهند وفادار باشند و به گونه اى نباشد که با نیامدن به مجلس عزادارى باعث آبروریزى آن مجلس گردند.
این مرجع تقلید مداحان را بر حفظ حریم یکدیگر و احترام به پیشکسوتان و اعتدال در مدّاحى ها و تواضع مدّاحان نسبت به مردم تأکید نمودند.
آیت الله مکارم شیرازى در آخرین تذکر خود به مدّاحان گفتند: باید عمل شما متناسب با موقعیت شما باشد و به گونه اى نباشد که خدشه اى به اسلام وارد آید.
عن عبدالله ابن أبی یعفور، عن أبی عبدالله (علیه السلام) قال: کونوا دعاة للناس بالخیر بغیر ألسنتکم لیروا منکم الاجتهاد والصدق والورع.(1)
ترجمه حدیث:
امام صادق(علیه السلام) مى فرماید: مردم را به نیکیها دعوت کنید به غیر زبان (با عمل) تا از شما اجتهاد و راستگویى و پرهیزگارى را ببینند.
شرح حدیث:
مراد از ناس آیا غیر مسلمانها است یا غیر پیروان مکتب اهل بیت(علیهم السلام) یا هر دو؟ مانعى ندارد که هر دو مراد باشد.
لام در «لیروا» ممکن است لام امر یا لام جاره باشد، یعنى باید ببینند یا این که تا ببینند.
روایت مى فرماید در عمل باید این سه چیز باشد تا ببینند و ایمان آورند:
1ـ اجتهاد:
از ریشه جهد و هر گونه کوشش و جهاد را شامل است; جهاد علمى، اقتصادى، فرهنگى، جهاد با نفس یعنى ببینند که شما در جهاد با دشمن، کمک به مردم و جهاد با نفس جدّى و کوشا هستید مثلاً خودش نمى تواند کمک کند ولى به دیگرى توصیه مى کند که به نیازمندى کمک کند و یا دو نفر اختلاف دارند و کوشش مى کند تا صلح و صفا ایجاد کند; پس تمام کوششها در این اجتهاد جمع است.
2ـ الصدق:
نیاز نیست آیین اسلام و یا آیین تشیّع را تبلیغ کنید; بلکه به مردم راست بگویید تا ببینند مسلمان و شیعه حتّى در جایى که به ضرر اوست راستگوست.
در تاریخ اسلام موارد متعدّدى داریم که در سایه یک عمل شایسته افرادى جذب و عاشق اسلام شده اند.
3ـ ورع:
پرهیز از گناه، تقوى و پرهیز کامل تر ورع است که پرهیز از شبهه ناک ها را هم شامل مى شود.
چرا روایت مى فرماید مردم را با غیر زبان دعوت کنید، مگر عمل با زبان فرق دارد؟ چند تفاوت دارد: 1ـ سخن بیان گر این نیست که دل هم همان را بگوید ولى عمل نشان مى دهد که از دل برخواسته و بر دل خواهد نشست، پس سخن داراى تأثیر کمترى است.
2ـ سخن در بسیارى از موارد باعث دلخورى مى شود هر چند مؤدّبانه گفته شود ولى عمل چنین نیست وقتى در یک مجلس در ابتداى وقت نماز، به خواندن نماز اقدام مى کند، قطعاً در اطرافیان تأثیر دارد.
3ـ در بسیارى از موارد سخن جزئیّات را بیان نمى کند ولى عمل تمام جزئیّات را نشان مى دهد.
ما اگر بخواهیم در دنیا پیشرفت کنیم، باید عمل نشان دهیم. در جهان مکانهایى مسلمان شده اند که به گواه تاریخ حتّى پاى یک سرباز اسلام هم به آن جا نرسیده ولى مسلمان شدن آنها در سایه عمل افراد مسلمانى بوده که در آن مناطق ساکن شده و مردم آن نواحى با مشاهده رفتار و کردار آنها مسلمان شده اند، مثل: اندونزى، فیلیپین، و... که با جنگ فتح نشده ولى مسلمانند.
پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) پس از فتح مکّه فرمود هیچ کسى شعار انتقام ندهد و همه را بخشیدند و در سایه این عمل، مردم گروه گروه مسلمان شدند آیه «یدخلون فى دین الله افواجاً» هم بعد از عمل پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) در بخشش اهل مکه با آن همه جنایاتشان نازل شده است.
در جمهورى اسلامى تبلیغ و افزایش رسانه ها همه خوب است ولى آنچه مهم است این است که جهانیان ببینند ایران در سایه اسلام و تشیّع پیشرفت کرده و پیشرو شده است که این بهترین تبلیغ است; البتّه رسانه ها و تبلیغات رسانه اى و سمینارها و کنگره ها در جاى خود و به مقدار معتدل خوب است ولى مهم عمل است یعنى نشان دهیم که در سایه انقلاب چه بودیم و چه شدیم.
اهل علم و روحانیت باید به این دستور بیش از دیگران پایبند باشند. تبلیغ در ایّام مختلف سال خوب است ولى در عمل اگر ببینند ما به این برنامه ها پایبند هستیم اثر گذارتر است. گاه در فامیل یک روحانى است ولى به گونه اى عمل کرده که تمام جوانان فامیل علاقمند به دین و روحانیت شده اند و یک نفر یک فامیل را تحت تأثیر قرار داده است