صفات شیعیان(۵)

حدیث:

* ... سمعت اباعبدالله (ع) یقول: انّ أحق الناس بالورع آل محمّد(ص) و شیعتهم کى تقتدى الرعیّة بهم.(1)

ترجمه: امام صادق(ع) مى فرماید: سزاوارترین مردم به ورع و تقوا، آل پیامبر و شیعیان آنها هستند، تا سایر مردم به آنها اقتدا کنند. شرح: شیعه بودن جزئى از امام بودن است، امامان معصوم و پیامبر براى تمام مردم امام هستند و شیعیان هم باید براى گروهى از مردم امام باشند. در واقع در جامعه اسلامى شیعیان باید پیشرو باشند ودیگران به آنها اقتدا کنند، همان گونه که در جنوب لبنان در صف مبارزان شیعیان پیشرو هستند و همه آنها را به ایثار و صلابت و فداکارى مى شناسند، شیعیان باید در تمام دنیا نه تنها در مبارزه و جهاد بلکه در تمام جهات قدوه و اسوه باشند. «ورع» چیزى بالاتر از تقوى است بعضى از بزرگان ورع را به چهار مرحله تقسیم کرده اند: مرحله اول: ورع تائبین: انسان را از فسق نجات دهد که پایین ترین مرتبه و مساوى با عدالت است یعنى توبه از گناه کرده و در صف عادلان درآمده است. مرحله دوّم: ورع صالحین: انسان از شبهات هم پرهیز کند، یعنى چیزهایى که ظاهراً حلال ولى شبهه ناک است از آنها اجتناب کند. مرحله سوّم: ورع متّقین: از گناه و شبهات اجتناب مى کند، علاوه بر این از حلالى که ممکن است او را به حرام بکشاند از آن هم اجتناب مى کند مثلا حرف کم مى زند زیرا مى ترسد که اگر زیاد حرف بزند در لابه لاى آن غیبتى انجام دهد که در واقع داخل در عنوان «اترک ما لا بأس به حذراً مما بأس به» است. مرحله چهارم: ورع صدّیقین: اعراض از غیر خدا است خوفاً من ضیاع ساعة من عمره، چشم برداشتن از غیر خدا و چشم دوختن به خدا به خاطر این که مبادا ساعتى از عمرش ضایع شود، بالاترین سرمایه عمر ماست که آن را تدریجاً هدر مى دهیم و غافل هستیم که این ورع صدّیقین بالاترین سرمایه عمر ماست که آن را تدریجاً هدر مى دهیم و غافل هستیم. امام صادق(ع) فرمود احقّ الناس به ورع آل پیامبر و شیعیان هستند ما مى گوییم در مراتب ورع حدّاقل مرتبه اول را داشته باشیم یعنى شیعه باید عادل و مقتداى مردم باشد و فقط خود را نجات ندهد بلکه دیگران را هم نجات دهد. در آخر سوره فرقان 12 ویژگى براى عبادالرحمن ذکر شده است که یکى از ویژگى ها این است که «والذین یقولون ربّنا هب لنا من ازواجنا و ذرّیاتنا قرة اعین واجعلنا للمتقین اماماً»،(2)کسانى هستند که از خدا تقاضا مى کنند که فرزند آنها معمولى نباشد بلکه در بین سایر مسلمین قرة عین و نمونه باشد و از خدا تقاضا مى کنند که ما را امام متّقین قرار بده. آیا این برترى جویى است که مى خواهند هر کدام امامى باشند؟ نه این علوّ همّت است، پس معلوم مى شود که نام تشیّع را بردن و آن را یدک کشیدن و در صفوف شیعه قرار گرفتن ساده است ولى شیعه واقعى شدن مشکل است، مخصوصاً انتظار امام زمان و ائمه هدى از اهل علم و شاگردان این مکتب بیشتر است و اینها باید اسوه و مقتداى مردم باشند تا مردم به آنها اقتدا کنند و مهم ترین راه تبلیغ همین است که انسان چنان تقوى و ورع داشته باشد که مردم به وسیله او خدا را بشناسند و بدانند که انسان واقعى و شیعه واقعى کیست. شیعیان واقعى افرادى شجاع، صبور، پر محبت، پرهیزکار و اجتناب کننده از حرام هستند، و حبّ جاه و مقام ندارند. شرائط زمانِ ما شرائط خاصى است ما در داخل مملکت و غالب نقاط دنیا با سه بحران و سه مشکل مواجه هستیم: 1- بحران سیاسى: درگیرى هاى تمام نشدنى که امروزه دامنه اش گسترده تر شده و عاقبت خوبى براى آن پیش بینى نمى شود. 2- بحران اقتصادى: گرفتارى هاى مسکن، هزینه هاى ازدواج، مشکل بیکارى و مشکل تورّم و... . 3- بحران اخلاقى: که تصوّر مى کنم از دو بحران دیگر حادتر است مخصوصاً بحرانى که دامن دختران و پسران جوان را گرفته و آنها را به فساد مى کشاند، عامل این بحران اخلاقى هم سه چیز است: الف) گسترش ابزار: انواع سى دى ها، عکس ها، فیلم ها، ماهواره ها و اینترنت سبب شده که مسائل جنسى به سادگى در اختیار همه قرار دارد. ب) آزادى هاى بى قید و شرط: به تعبیر دیگر اسارت هایى به نام آزادى یعنى اسارت در چنگال شهوات به نام آزادى، به طورى که امر به معروف و نهى از منکر اسباب شرمندگى بعضى مى شود. آزادى که وسیله تکامل انسان است چنان تفسیر شده که وسیله سقوط و انحطاط انسان شده است. ج) دست هاى پشت پرده: معتقدند که اگر جوانان فاسد شوند سلطه بر آنها آسان است که فکر درستى کرده اند و مانع را دین و اخلاق مى دانند، چون جمعیتى که آلوده گناه و فساد و مواد مخدّر شوند، نمى توانند در مقابل دشمن ایستادگى کنند. آیا در مقابل این مسائل ساکت بنشینیم و دعا کنیم که مصلح بیاید؟ این حرف آدم هاى ترسو و تنبل است، در کربلا چند نفر بودند که قیام کردند و یا پیامبر به تنهایى ایستاد مردم را دعوت نمود و یا حضرت ابراهیم به تنهایى ایستاد، نباید در جادّه عدالت از کمى نفرات وحشت کرد، لا تستوحشوا فى طریق الهدى للقلة اهله. بحمدالله اکنون افراد هم کم نیستند. نیمه شعبان جمعیّت در اطراف جمکران بیش از صحراى عرفات بود در حالى که اکثر آنها هم جوان بودند و یا در موقع اعتکاف جوانان به قدرى استقبال مى کنند که جا پیدا نمى شود اینها همه لشکر شما هستند. باید خودمان، قلممان، سخنمان الگو باشد تا بتوانیم در مقابل این بحران اخلاقى بایستیم و در این راه وعده هاى الهى ما را دلگرم مى کند. مردم هنوز روحانیت را محرم اسرار خود مى دانند در مناطقى که براى تبلیغ مى روید مشکلات مردم را جمع آورى کنید و به گوش مسئولان برسانید. مردم دو دسته هستند گروهى عوام که مى گویند در ماه رمضان پاک شویم ولى خواص مى گویند در ماه شعبان پاک شده و وارد ماه رمضان مى شویم، چون ماه رمضان ماه میهمانى خداست و میهمان باید قبلا پاک شود و زبان و چشم خود را در ماه شعبان شستوشو دهیم تا از برکات ماه رمضان استفاده کنیم و مردم را هم باید آشنا کنیم که ماه شعبان ماه خودسازى و آمادگى براى ضیافت الهى است. امیدوارم که همه شما مسائل و برنامه هاى خودتان را با موفقیّت انجام دهید و داخل جناح هاى سیاسى نشوید و همه را به اتّحاد دعوت کنید. ما مشکلى نداریم بلکه مشکل را خودمان به وجود مى آوریم، همه باید با هم متّحد شوند، چرا که دشمنان دندان تیز کرده اند و اگر بیایند هیچ کس را باقى نمى گذارند.