روزنامه کیهان در سرمقاله امروز خود با عنوان باشیطان پالوده نخورید به قلم حسین شریعتمداری آورده است:روزنامه اعتماد ملی طی یادداشتی از رد صلاحیت کسانی که به نظام جمهوری اسلامی ایران اعتقادی ندارند انتقاد کرده و این رویه قانونی در جمهوری اسلامی ایران را با اقدام رژیم شاه که به افراد بی اعتقاد به رژیم شاهنشاهی اجازه ورود به مجلس نمی داد، یکسان دانسته است!
نویسنده این یادداشت می نویسد؛ «رد صلاحیت به دلیل عدم اعتقاد به هر نظامی از چند جهت قابل نقد و نقض است. یک جهت ابتدایی آن، مخالفت با سنت و خواست خداوندی است. خداوندی که بندگان خود را حیات و روزی می دهد، برخی از این بندگان نه تنها او را قبول ندارند بلکه علیه او هم تبلیغ می کنند، اما خداوند براساس اراده و خواست خود این افراد و حتی شیطان را هم مهلت داده است که برنامه های خود را اجرا کنند»!
روی سخن با نویسنده یادداشت روزنامه اعتماد ملی نیست، چرا که از ایشان و همفکران وی با توجه به سوابقی که دارند جز این انتظار نمی رود اما باید از جناب آقای کروبی دبیرکل حزب اعتماد ملی که لباس شریف روحانیت بر تن و داعیه پیروی از خط امام بر لب دارد و از روحانیون خوش سابقه و انقلابی است پرسید آیا حضرتعالی بر این باورید که چون خداوند تبارک و تعالی به شیطان مهلت داده است تا -به قول روزنامه شما- برنامه های خود را اجرا کند، ما هم وظیفه داریم در اداره امور جمهوری اسلامی ایران و سیاستگذاری ها و برنامه ریزی های آن با شیطان مشورت کنیم؟! و آیا معتقدید که چون خدای سبحان به دشمنان خود نظیر مشرکان و کافران روزی می دهد، مردم ایران هم باید آنها را در مسئولیت های کلیدی نظیر ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی به کار گیرند و اگر صلاحیت مشرکان و کافران را برای ورود به مجلس و سایر مسئولیت های نظام رد کنند، کاری شبیه رژیم شاهنشاهی انجام داده و با سنت الهی مخالفت ورزیده اند؟!
جناب آقای کروبی! اگر حضرتعالی چنین اعتقادی ندارید- که به یقین ندارید- چرا اجازه می دهید در حزب و روزنامه تحت مسئولیت شما این افکار فاسد و عقاید شرم آور تبلیغ و ترویج شود؟! و اگر خدای نخواسته، جنابعالی نیز چنین اعتقادی دارید که... می دانیم ندارید.
در یادداشت روزنامه اعتماد ملی با استناد به این که خدا به دشمنان خود و شیطان هم روزی و مهلت داده است تا کار خود را انجام بدهند، آمده است دشمنان جمهوری اسلامی ایران هم باید حق ورود به مجلس شورای اسلامی را داشته و شورای نگهبان نباید صلاحیت آنها را رد کند! و به خاطر رد صلاحیت اینگونه افراد به جمهوری اسلامی ایران اعتراض شده و نوشته است؛
«کاری را که خداوند علیه چنین بندگانی- شیطان و دشمنان خدا- روا نداشته است، دیگران از موضع خدایی به چه حقی علیه مردم روا می دارند»!
در این باره، خطاب به آقای کروبی باید گفت؛ برادر عزیز و روحانی بزرگوار، از حضرتعالی بعید است که از ابتدایی ترین آموزه های اسلامی که با مبانی عقلی و منطقی نیز همخوانی کامل دارد، بی خبر باشید چرا که حضرتعالی هم اهل دین و دیانت هستید و هم از عقل و منطق برخوردارید بنابراین اگرچه سخن پیرامون این نکته بدیهی، مصداق «توضیح واضحات» است ولی ظاهراً چاره ای جز آن نیست... از این روی، توضیح زیر گفتنی است؛
حضرتعالی بهتر می دانید که صفت «رحمانیت» خدا، عام است و همه مردم بلکه همه موجودات عالم- بدون استثناء- مشمول رحمت خدا و برخوردار از نعمت های الهی هستند- تفاوت دو صفت رحمان و رحیم- اما، سؤال این است که آیا خداوند تبارک و تعالی به مقابله با ظالمان و ستمگران و حمایت از محرومان و دردمندان توصیه نفرموده است؟ و خروش علیه آنان را با عنوان «جهاد فی سبیل الله» مورد تقدیر و تشویق قرار نداده است؟!...
جناب آقای کروبی، تردیدی نیست که حضرتعالی این آموزه های بدیهی، قطعی و عقلی و منطقی را انکار نمی فرمائید، بنابراین چرا حزب تحت مسئولیت شما چنین می کند و در یک قیاس مع الفارق، بدیهی ترین آموزه های اسلامی را نادیده می گیرد؟!...
مگر نه این که در آیات فراوانی از کلام خدا- آیات محکمه- دوستی با دشمنان خدا، ظالمان و ستمگران نهی شده و کسانی که دشمنان خدا را به دوستی می گیرند در شمار «حزب شیطان» تلقی شده اند؟ با توجه به این توصیه های صریح چگونه حزب اعتماد ملی نه فقط نسخه همراهی با دشمنان تابلودار اسلام را می پیچد، بلکه حضور آنان در مراکز حساس و تصمیم ساز جمهوری اسلامی ایران را ضروری دانسته و بر آن تأکید می ورزد؟!
اکنون باید از حزب آقای کروبی پرسید، شما که با استناد به صفت رحمانیت خدا همزیستی و حضور دشمنان خدا را در کانون های سیاستگذاری نظام اسلامی توصیه می کنید از موضع خداگونه با مسائل برخورد می کنید یا جمهوری اسلامی ایران که در پیروی از فرمان خداوند تبارک و تعالی و برای حمایت از محرومان و دردمندان اجازه نمی دهد دشمنان خدا و ستمگران و شیطان صفتان به جایگاه تصمیم گیری برای مردم وارد شوند؟!... خودتان قضاوت کنید...
جناب آقای کروبی! حضرتعالی مدعی پیروی از خط امام(ره) هستید، البته، اگرچه هنگامی که دوستان هم حزب و گروهتان تصور می کردند دوران خط امام(ره) سپری شده و از سپردن خط امام(ره) به موزه تاریخ سخن می گفتند، بسیاری از مدعیان خط امام(ره)، این تابلو را پایین کشیدند و پرچم «اصلاحات» را بالا بردند و بعد از شکست سنگین مدعیان اصلاحات، دوباره به تابلوی خط امام(ره) چسبیدند و... ولی - علی رغم تمامی این فراز و نشیب ها که به جای خود بررسی آن برای ارزیابی میزان صداقت برخی از مدعیان خط امام(ره) ضروری است-، جنابعالی مدعی پیروی از خط امام(ره) هستید، بنابراین باید پرسید نظرتان درباره این فراز از بیانات آن بزرگوار چیست؟
«در این فرصت به همه مسئولان کشورمان تذکر می دهم که در تقدم ملاک ها، هیچ ارزش و ملاکی مهمتر از تقوا و جهاد در راه خدا نیست و همین تقدم ارزشی و الهی باید معیار انتخاب و امتیاز دادن به افراد و استفاده از امکانات و تصدی مسئولیت ها و اداره کشور و بالاخره جایگزین همه سنت ها و امتیازات غلط مادی و نفسانی بشود، چه در زمان جنگ و چه در حالت صلح، چه امروز و چه فردا، که خدا این امتیاز را به آنان عنایت فرموده است و صرف امتیاز لفظی و عرفی کفایت نمی کند، که باید هم در متن قوانین و مقررات و هم در متن عمل و عقیده و روش و منش جامعه پیاده شود.»
و این سخن امام راحل(ره) نیز که؛
«خدا نیاورد آن روزی را که سیاست ما و سیاست مسئولین کشور ما پشت کردن به دفاع از محرومین و رو آوردن به حمایت از سرمایه دارها گردد و اغنیاء و ثروتمندان از اعتبار و عنایت بیشتری برخوردار بشوند. معاذالله که این با سیره و روش انبیاء و امیرالمؤمنین و ائمه معصومین- علیهم السلام- سازگار نیست، دامن حرمت و پاک روحانیت از آن منزه است، تا ابد هم باید منزه باشد و این از افتخارات و برکات کشور و انقلاب و روحانیت ماست که به حمایت از پابرهنگان برخاسته است و شعار دفاع از حقوق مستضعفان را زنده کرده است.» و دهها نمونه صریح دیگر.
آقایان حتماً به خاطر دارند که حضرت امام(ره)، حضور اعضای نهضت آزادی را در مسئولیت های نظام به شدت نهی فرموده اند و این در حالی است که در یک مقایسه سرانگشتی می توان نتیجه گرفت برخی از اعضای نهضت آزادی نسبت به کسانی که حزب اعتماد ملی برای حضور آنها در مسئولیت های نظام اصرار می ورزد، هزاران بار شرف دارند...!، اگرچه نهایتاً هر دو طیف در یک نقطه به هم می رسند.
نگارنده تردیدی ندارد که جناب آقای کروبی از آنچه در ارگان حزب ایشان آمده است نه فقط بی خبر، بلکه بیزارند بنابراین، وجیزه پیش رو سخنی دلسوزانه با ایشان و به منظور جلب توجه آقای کروبی نسبت به برخی از کسانی است که با آن برادر گرامی و روحانی خوش سابقه کمترین همخوانی فکری ندارند اما با بهره گیری از اعتماد جناب کروبی در حزب و روزنامه ایشان لانه کرده اند.
آقای کروبی عزیز! شاید خبر ندارید که اینگونه اظهارات در حزب و روزنامه تحت مسئولیت شما اتفاقی نیست، بلکه جریان یاد شده مدتهاست در نوشته ها، سخنرانی ها، سایت ها و محافل خود این عقاید فاسد را تبلیغ می کند و صدالبته از آنجا که خود در میان مردم جایگاهی ندارند، زیر پوشش افراد موجهی نظیر حضرتعالی به کار خویش مشغولند!... لطفا از یک بررسی و تحقیق ساده دریغ نفرمائید.